Kışa aşık olmak

Kış, o kadar güzel görünüyor ki gözlerimi fotoğraftan ayıramıyorum. Saatlerce bu kareye bakmak isterim. Sadece bakmak...

Bakıyorum, bir süre sonra resmi hissetmeye başlıyorum ve kar tanelerinin yere düşüşü bir başkaymış gibi geliyor. Sanki bu resmi çizmek için yağıyorlar, tek amaçları buymuş gibi.

Sokak lambaları, sokağı öyle bir aydınlatıyor ki insanın resmin içerisinde olası geliyor. Bir evin penceresinden bakan bir izleyici olarak ya da sokağın ortasında duran bir nesne olarak... O anda orada olmak. O anı yaşamak.

Kar tanelerinin ve sokak lambalarının etraftakilerle oluşturduğu eşsiz kare, insanı kışa aşık etmeye yetebiliyor. Kıza değil kışa... Ama bu aşk bir o kadar güçlüdür. En azından sadece bu kış manzarası için öyle demek gerekir.